kurtuluþ diye bir þey yoktu farkýndaydým nihayetine varmýþ bu yolun güzel bir sonu da sýðýnabileceðim ufacýk bir bahaye bile muhtaçken artýk aklým anlamanýn geçireceði bir illet de yaratýlmamýþtý tabii ki daha
hani milyonlarca yýldýz kayýverse o an gökyüzünden hatta yenileri doðsa ilahi bir hýzla yeniden ne fark edecekti ki söylesene gideni eskisi gibi yerine getirecek bir dilek de bulamayacaktým nasýlsa
düþününce hep terkediþlerin bir aðýrlýðý olmamýþ mýydý ya da yenilgilerin büyük büyük bedellleri ve her ne kadar çabalasa da hiçbir nefes baþaramayacaktý zaten ciðerlerinde sonsuza kadar asýlý kalmayý
keþke görsebilseydim denizin dibinde dura dura parlayabilen bir taþý ama eninde sonunda yosunlarýn yuvasý olmadý mý bekleyen her taþýn deðiþmeyen mezarý
bu yüzden cilalanmasýna gerek yoktu elvedalarýn ya da daha az acýtacak sözler seçmeye çalýþmak da inan ki boþunaydý çünkü her ne kadar paslanmýþ ve körelmiþ olsalar da her elveda daima bilecekti en derine nasýl saplanacaðýný
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.