Hicranýmýn feryadý güneþe uzanýyor Yüreðim paramparça denizlerde yanýyor Vasýl olma özlemim keskin býçak misali Kurbanlýk koyun gibi boynuma dayanýyor.
Gamýn elinden tutup yangýnlarda gezerim Geceler kabus olur öz canýmdan bezerim Istýrap havanýnda gözyaþýmý ezerim Her an yeni bir çile baðrýmda uyanýyor.
Ey derdimin ilacý, dermansýz hastalýðým Ben kendimde yok oldum, sende kalsýn varlýðým Mazim silinmiþ gibi, kalmamýþ esrarlýðým Gelecek kül misali elimde ufanýyor.
Kendimle savaþmaktan, asi nefsimden býktým Gök kubbenin altýna feryadýmý býraktým Dizeleri defterde ateþe verip yaktým Kimbilir kaç ulema beni meczup sanýyor. Bahattin Kýzýlkaya 08.09.2018/Fethiye Sosyal Medyada Paylaşın:
İzsiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.