SEN İSTEDİN MUHTEREM (1)

Hiç þikâyet etme naçar vaktinden
Sen istedin, Allah verdi muhterem
Vaz geçince doðruluða akdinden
Sen istedin, Allah verdi muhterem


Duyuyorum feryat, ahu zarýný
Kaybetmiþsin elde olan varýný
Bekliyorsun endiþeyle yarýný
Sen istedin, Allah verdi muhterem


Geçimlik yok dersin üç öðün hem de
Tükenmiyor derdim, tasam, çilem de
Anlatamaz bunu kaðýt kalem de
Sen istedin, Allah verdi muhterem


Çalýþmadýn yattýn sýrtýn üstüne
Özenmedin hassas tartýn üstüne
Hile kattýn halis þartýn üstüne
Sen istedin, Allah verdi muhterem


Köz düþerken ovalara, daðlara
Fidanlar dikmedin bahçe, baðlara
Yararýn yok hastalara, saðlara
Sen istedin, Allah verdi muhterem


Diyorsun ki gelecek gün karanlýk
Geçti artýk seyran olmaz samanlýk
Sonu düþünmedin þöyle bir anlýk
Sen istedin, Allah verdi muhterem


Evine aþ, evlada iþ muradýn
Olmayýnca bozuldu aðýz tadýn
Suç kimde ki bunu kendin aradýn
Sen istedin, Allah verdi muhterem






Sosyal Medyada Paylaşın:

AYDINK Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

GÜLMEK SANA YAKIŞIYOR.. SENİN YERİN AYRI BENDE HAK, HUKUK, ADAMLIK… SENİ SENİN GİBİLER SEVSİN YÖRÜK KIZI... ÖMÜR TÖRPÜSÜ.. KÖPEK VE İNSAN.. BEN BİR GÜZEL SEVDİM.. SENİ BEKLERKEN SEN KADERİMSİN ..