Evinin Önüne Kaz Mezarımı

Caným dediðin can, çýkmadan benden
Son bir dileðim var sevdiðim senden
Sen yaþar ben eðer ölürsem önden
Evinin önüne kaz mezarýmý

Dünü arar oldum tükendi ferim
Gayri tevekkülüm Mevla’dýr kerim
Künyemi derin oy bilinsin yerim
Okunur harflerle yaz mezarýmý

Yâd’a yabancýya taþýtma beni
Gözünden uzaða aþýrtma beni
Duasýz býrakýp üþütme beni
Yüreðinle ýsýt buz mezarýmý

Þafaklar sökmeden her sabah erden
Yanýma gelmezsen olduðun yerden
Perdeleri açýp bak pencerenden
Buðulu gözlerle süz mezarýmý

Düþmana olmayan dosta mý olur
Ölümsüzce seven hasta mý olur
Bayramda mý olur yasta mý olur
Arada bir uðra gez mezarýmý

Öptüðüm ellerin kandiller yaksýn
Gözünden damlayan karanfil koksun
Dudaðýn ýslansýn rimelin aksýn
Kirpiðinle dokun çiz mezarýmý

Bilal’ým sevenler can katar cana
Býrakma kendini kýyamam sana
Düþlerine yatýp gelmezsen bana
Daðýt topraðýmý boz mezarýmý… Bilal KARAMAN

Sosyal Medyada Paylaşın: