O bir yol sevdalýsý idi Gece gündüz demeden, Aþkla yürüyordu uzak iklimlere... Her gidiþin, bir ayrýlýk olduðunu biliyordu aslinda Derûnunda bir aþk, bin gözyaþýyla... Uzaklar yakýndý onun için, yakýnlar ise ýrak... Rüyasýna sýmsýký sarýlarak gidiyordu... Hülyasý "Acý verse de yüreðine Gitmek, bilmekti Ruh-u Revân’ý bulmaktý Ümit etmekti, Hayallere yaslanmaktý" Kaderinde, sonsuzluk kervanýnýn baþý olmak yazýyordu çünkü... Henüz çocukken seyahate gönül vermiþ Büyüdüðünde ise aþk ile yola revân olmuþ Büyük bir isimdi O... Modern zamanlarda ise O’nu anlamaya çalýþan, Hayatlarý tevafuk üzre kesiþen iki insan... Ufuk çizgisinde birleþse de gülüþleri Hasrete mübtela idi çeþm-i siyah gülleri...
θλίψη -EYLÜL- 20.01.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
- EYLÜL - Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.