Ölüm Nefesi
Ölümün nefesi ense kökümde
Hissediyor ruhum, her an her zaman
Tesiri, varlýðý fikri yükümde
Sonrasý ahrete, ederim iman.
Ruhlar âleminden kopup gelmiþim
Zerrece dahlim yok! Taat kýlmýþým
Halik’ýmdan yüce emir almýþým
Baþýmýn üstüne; O kesin ferman.
Ansýzýn sormadan kapýmý çalar
Hazýr mýsýn? Demez içeri dalar
Çaktýrmadan müphem haberler salar
Ortalýðý kaplar, yoðun sis duman.
Kavuþturur beni yüce dost ile
Ebedi âleme varmak kast ile
Elimdeki menfi, müspet test ile
Ya müflis, ya zengin, verimli harman!
Biter artýk sürgün yurdun dramý
Sermayenin tartý görür gramý
Ayrýlýr hayatýn, helal, haramý
Gölcük biter çýkar, önüme umman.
Vaktaki ölümün soðuktur yüzü
Meçhule açýlýr her iki gözü
Rýzaya eriþmek, þefaat sözü
Olur, belki gama, dertlere derman
Garibi hazýrlan yolculuk uzun
Sermayesiz kaplar ruhunu hüzün
Sýratý geçince en büyük düðün
Cehennem fýrtýna, cennet hoþ liman!
Hissediyor ruhum! Her an her zaman
Sonrasý ahrete ederim Ýman!...
Salih Yýldýz…19.01.2020
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.