EY KADER...
Kötü ruhlu muyum yoksa her zaman iyi biri mi?
Beni kandýran kötü oluþum mu? Ýyiliðin kendisi mi?
Bana yaþatýlan bu þey acýlar mý? Yoksa acýlarýn gölgesi mi?
Ne zaman düþüreceksin ey kader? Kötülerin maskesini?
Güvenemezsin insanlara güzel konuþup güzel yazýyorlar.
Çok güzel maskeliyorlar görünmüyor asýl çehre.
Sevgiler yalan, insanlar iki yüzlü, asýl
yüzlerini gizliyorlar,
Ne zaman vicdan getireceksin ey kader? Ýçi çürümüþ koca þehre.
Ýnsanlarý kulanmak iki yüzlülerin karaktersizlerin iþidir.
Þeref yoksunu olan yaptýklarýný bilmezden gelecek kadar piþkin olan kiþidir.
Ýnsanda biraz gurur, biraz utanma olur, iyi yanlarý da geliþir,
Gerçek yüzlerini ortaya çýkar ey kader, tükürüklere boðsun koca þehir..
Oysa söylenecek ne çok kelimem, cümlelerim vardý benim,
Size ne kadar yakýþýr bilmiyorum ama söylemek istemiyor dilim.
Öldürmeden kefenimi diktiyorlarmýþ, toprak kokuyor gözlerim.
Canýmý biraz geç al ey kader, ben bu þerefsizleri çok özlerim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.