Ýçimden gelenler yýkýyor her bir yanýmý, Ömrümün bereketi deðil, Ölümün izleri sarýyor yüreðimi. Yaþananlarý sorgulayamýyorum, Düþünmek ötesi bir þey. His mi ? Hissetmek mi? Öylesine bir þey ki! Yaþamaktan ötesi yaþamý arzuluyor gönlüm.
Yol var taa uzaklarda, Biter mi bilmiyorum. Bedevinin arzusu da yolu bitirmekti, Ne yol bitti ne de yolculuk.
Zamaný sayýyorum çoðu anlarda, Bir çýð gibi üzerimize düþecek sanki zaman, Öyle anlarda özümsemek ne zor yaþananlarý, Bitmeyen hikayeler, Ve nihayetinde yer yüzüne iki damla yaþ düþüyor. Biri benden, Biri yer yüzü ahalisinden.
Sureti sîrete karýþtýranlar, Hak yolundan mý yürüyor, Yoksa hakkýn kanunu mu çiðniyor. Bilinmeyen ne çok alýntý var zamanda, Onun için; Yaþananlarýn hepsi anonim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serkan BOL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.