Anekdot
Hayat;
kör düðümleriyle aslýnda
þeytanýn çözmeden geçmediði set cehennemin ürpertici uðultularýnda
alevlenen balçýk gibi mikroplara ve mikroorganizmalara sýçrayan zaman
Yaþam;
bazen akoru bozulmuþ bir gitar eþliðinde
bazen klorlanmýþ su gibi þelale
dibine doðru son süratle akan
melodik ritimler gibi dönen topaç
Doða;
deterjan kokan renkli çamaþýrlar
mahalle balkonlarýnda örümcek aðlarý iplere asýlý madalyonlar
siyah bir kedinin iplik yumaðýný kovalamasý gibi
bak ne kadar zamandýr uðraþýyor
her mevsim yeniden doðan bahar gibi.
Karanlýk;
bir okyanusun dibindeki
karanlýkta görmeye çalýþmak gibi
sabah kahvesi gibi simsiyah
çay gibi demli belki alýþkanlýktan
Aþk;
parmaða takýlmýþ tek taþ
japon yapýþtýrýcýsýyla birleþen bedenlerin valsý eþliðinde
bir pazar sabahý rahatlýðýyla
milli parklarda piknik tüplerinin alvenlenmesi gibi
mangal kömürü üstüne dökülen tiner
Þehir;
köþedeki bir dilencinin dansýný umursamadan
bir çingenenin sümbülleri sardýðý
günlük gazete kaðýdýnýn tadýnda
süregelen monotonluk denizin mavisi içinde parlayan yosunlar
Gezegen;
atomlarýn ve higgs bozonlarýnýn
mütevazý hareketleriyle
newton kuralý yeni bulunmuþ bir gezegende
yaþamýn tesadüf olmama ihtimaline þaþarak gülümseyen mavilik.
Evrim:
doðasý gereði asla evcilleþmeyen
hayvanlarýn genetik kodlarýnda
susmak bilmeyen bir düþünce
cýrcýr böceklerinin dansýnda gizli yaþamýn sýrrý
bir aslanýn aldýðý av kokusuyla
ve bir insanýn
duyduðu adýmlarýyla vals eden devrim.
Felsefe;
her an yeni bir big bang
patlayabilir korkusu içinde
denizde ýstakoz kalmayabilir
endiþesiyle havyar depolama giriþimi sonucunda titreþen zihin
Ölüm;
bir mezar taþýna heykeltraþýn
mezar taþýna özenle yazýlan yazýsý
ne olursan ol kim olursan ol sonun burasý
belki inançlarý da idareli kullanmak gerekirdi
yaþamý çok hýzlý tüketirken
Devrim;
belki, her devrimin her vakit karþý devrime dönüþtüðünü bilemezdik
belki de
birlikte yaþadýðýmýz için
devrimi de idareli kullanmamýz gerekiyordu
Lisa Maria;
belki ölümden korkmak gerekirdi
korkarak aþkýn meþalesini
tutuþturmak mantýklý olurdu
sabrýmýzda biriken despot düþüncelerin esiri olmaktan uzak kalmalýydýk elele koþarak cennet bahçelerinde
belki kendimizi tuttuðumuz
kukla iplerini kesip sevdanýn hür ateþini yakmalýydýk…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.