O AŞIKLAR Kİ

Býrakýrken kendimi denize,
Kaç kulaç atsam kurtulurum ölümden.
Güvercinler bir tek gönlümde gezinirken masumlar.
Çoðu zaman hastanýn baþýnda akbaba kesiliverirler.
Ben böylesine biçare iken,
Bahar aylarý neden seyrek uðrar ki gülüþlerime.
Hiç bilmiyorum.

Kaç masum aþk hiç oldu.
Sahi kaç gül soldu dalýnda.
Hangi aþkýn hasadý beyhude sevinçler.
Neden hep bir ekþilik var tadýnda.
Hiç bilmiyorum.

Oysa ben,
Sevdasý yürek daðlayan yiðitler gördüm.
Hüznü bir kaþýk su olmayan sevdalarda boðulan,
O harlý yürekler, söndüler biten mumlarla beraber.
Öyle uzun sustular ki, saðýr sultan çatladý hasedinden.

Bir mektup kanayýp düþtü okyanusa.
Nice gemiler battý o mektubu bulma uðruna.
Kaç gözyaþý bir okyanus eder.
Hiç düþünmedim bunlarý.

Kala kala hüzün kaldý.
Aþk gitti yerini þehvet aldý.
Çöller turistler ile doldu taþtý.
O âþýklar ki sevdalarý gibi mazide kaldý.



Sosyal Medyada Paylaşın: