Yine savaþ, yine kan; doymadý mý gözünüz? Çadýrlar suya batmýþ; çoluk, çocuk periþan. Allah’tan korkunuz yok, taþa dönmüþ özünüz, Dünya uykuya yatmýþ; çoluk, çocuk periþan.
Aylan suda boðuldu, Erva soðuktan dondu, Onlarýn yalnýzlýðý kalbime çok dokundu, Gözyaþlarý içinde Fatihalar okundu, Herkes bir acý tatmýþ; çoluk, çocuk periþan.
Mazlumlara sorulmaz ne ýrký, ne inancý, Cana deðen her kurþun, býrakýr ayný sancý, Batýlý dediðiniz; bin bir yüzlü yalancý, Onlarý çoktan satmýþ; çoluk, çocuk periþan.
Fitne zuhur edince kardeþ kardeþe düþmüþ, Onlarýn bu haline medeniler! Gülüþmüþ, Yaðmalanan mallarý batýlýlar bölüþmüþ, Sulara zehir katmýþ; çoluk, çocuk periþan.
Hele biraz düþünün! Bu neyin kavgasýdýr? Ýdrakten yoksun olan, þeytanýn tayfasýdýr, Sadece insan olmak, herkesin paydasýdýr, Sefalet gelip çatmýþ; çoluk, çocuk periþan.
Batýnýn þeytanlarý Hak’tan çok uzaktýlar, Bütün Ortadoðu’ya ateþ atýp yaktýlar, Zenginliði sömürüp, posayý býraktýlar, Vicdaný çöpe atmýþ; çoluk, çocuk periþan. Bu ne sefil hayatmýþ; büyük, küçük periþan.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.