YALNIZLIK Perdeyi araladým, güneþin doðuþunu izledim bir demlik çayý oturdum bitirdim balkondaki ýtýr çiçeðin kokusu burnumda tütüyordum o mükemmel bir kokuydu yüreðim aðzýmda çýt çýkarmadan oturuyordum ayaðý kýrýk ahþap sandalyede güneþin içeri giriþini gördüm sýcaklýðýyla aydýnlýðýyla uyandýrýyor uyandýrýyor sessizliðimi gelen keman sesi perdeyi aralayan güneþ yüzüme çarpmasýyla sýcaklýðýný hissettim çaresizliðin dibini yaþadým gölgemi görüp perdeye kýzdým taþýyamadýðým gölgem yüzünden ,tanrým ben nasýl bir suç iþlemiþim bu nasýl bir yalnýzlýk bir iç çektim o kadar derindi ki nefes almaya üþendim iþte iþte böyle bir yalnýzlýk...!
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖMER KIRMIZI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.