Bizim Mahallede Aşkın halleri (3)

Oturdum kendimi bekliyorum;
Hani öyle uzun uzun denize
Gökyüzüne hani
Hani öyle derin derin sularýn mavisine
Hani öyle el ele
Hani öyle kavuþmamýz mümkün deðilken hem de
Hani öyle çýðlýk çýðlýða
Hani öyle dudaklarýmýz mavi mavi
Hani öyle martýlarýn gözlerine baktýðýmýz yerdeyim yine…

Oturdum kendimi bekliyorum;
Umurumda deðil;
Yüzümü köpek gibi diþlemesi
Ve bir kýrbaç gibi tenimde þaklamasý esen rüzgârýn…
-Tamam…
Yaným da sen olsaydýn daha bi sýký giyinirdim illa ki;
Kýzardýn bana çünkü-
Soðuktu… Rüzgârdý…
Kayalardý; ýslak bir býçak sýrtý kadar keskin…
Dalgalardý; kendini hesapsýzca kýyýlara vurup duran…
Yokluðundu; buz gibi elleriyle dokunup da yüreðimi donduran…
Ve bütün bunlar yetmez gibi… Yarama tuz basar gibi;
Güneþi boðan karaltý ve korkunç bir gürültüyle
Üstüme baþýma
Düþüme ve gülüþüme yýkýlý yýkýlýverdi bulutlar
Yaðmurda fena baþladý -hay böyle þansýn-
Baþlasýn…
“Yaðmur yaðýyor/ Seller akýyor
Arap kýzý/ Camdan bakýyor” muþ
Baksýn…
Oturdum kendimi bekliyorum;
Az sonra seninle kol kola gelecek olan beni;
Güneþe sýrtýný yaslayan sýcacýk bir umutla;
Seviyorum seni hâlâ…

Ocak 2020/

Sosyal Medyada Paylaşın: