Sustum

Dün seni andýlar yine
Akraba, eþ, dost.
Bana dönüp baktýlar birden,
Ne desem ki yutkundum.

Ýlk o günler geldi aklýma
Hüzün olduðu kadar,
Bir o kadar güzel,
Ama ben sustum..!

Can yüzün belirdi birden
Kirpiklerin altýnda,
Geçmiþi gözlerden kustum.

Oysa ki sözcükler bir bir aklýmda,
Dökülecekti dilimden,
Hep öyle hayal ediyordum ,
Ama ben yine sustum...

Belki kýrgýnlýðým vardý
Belkide senin hiç bilmediðin dargýnlýk,
Eski yýllar film þeridi gibi
Gelip geçti aklýmdan,
Devirip baþýmý sustum.

Dargýnlýk ve kýrgýnlýk aðýr geldi,
Açmadan aðzýmý
Öylece sustum..!
Sustum..!
Sustum..!
Havva Kuþcu
Sosyal Medyada Paylaşın: