YUSUF'UM
Yusuf’u yitirdim Kenan ilinde,
Haberin sorarým seher yelinde,
Kardeþi söylüyor yalan dilinde,
Aðlýyor Yakup’um Yusuf’um nerde?
Görmüyor gözlerim çekildi perde.
Gömleðini yýrtýp kana bandýlar,
Yusuf’u kurt yedi deyip yandýlar,
Yeminler edip hep aðladýlar,
Yusuf’um Yusuf’um yanarým sana,
Bu kara haber zordur babana.
Kuyuya atýlan Yusuf’um aðlar,
Kuyunun duvarý taþlarý aðlar,
Yakup’um ah deyip yüreði daðlar,
Söyleyin Yakup’a yaþý akmasýn,
Yusuf’un ardýndan aðýt yakmasýn.
Züleyha kendini Yusuf’a yakar,
Gömleðini yýrtýp iftira atar,
Namusu uðruna zindanda yatar,
Yusuf’tur zindanda yatan namuslar,
Kul olur zindanda yatan masumlar.
Bunadý demeyin bir haber gelir,
Yusuf’un kokusu burnuma gelir,
Gömleði ilaçtýr gözüne deðir,
Gözleri görür birden açýlýr,
Her yana Yusuf’un nuru saçýlýr.
----------------------------
Mustafa Kurt-20.02.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.