Sensiz De Yaşanıyormuş
Sensiz De Yaþanýyormuþ
Demek ki sensiz de yaþanýyormuþ,
Dünya durdu sandým hoþçakal derken,
Sade nefes almak birazcýk zormuþ.
O da bir gün sürdü, belki de erken.
Her þey bitti dedim, ölürüm dedim,
Bana reva mýdýr bu zulüm dedim.
Ve, ne þansýz, bedbah bir kulum dedim,
Sen o gün kapýyý çarpýp giderken.
Kâlbim gülüþüne niye ki kanmýþ?
Onca yeminlerin hepsi yalanmýþ.
Ayrýlýk acýsý meðer bir anmýþ.
Senden iz mi kaldý ömür biterken?
Gurura yenildin, ne biçim kulsun?
Ben piþman deðilim haberin olsun.
Ellerin saçýný baþýný yolsun!
Bensiz sabahlarý horoz öterken.
Seninle gidene bir ur mu desem?
Benimle kalana bii nur mu desem?
Her kýzýn selamý bir kur mu desem,
Kuþ gibi özgürce kâlbim atarken.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.