kadın

ben senin her þeyin olamadým kadýn
avucunun içinden öpenin
saçýnýn tellerine ellerini takanýn
kirpiðinden öpenin

ben senin hiçbir þeyindim kadýn
gün 24 saat bunu bal gibi bilirdim
hiçbir þeyim yokmuþ gibi takýlýrdým
için için aðlardým

göðüm kapalýydý dört mevsim
güneþimi kapatmýþtýn kadýn
beni mahkum etmiþtin kendine
özgür olmayý isterken

gözyaþlarý dökülürdü içime
saðanak saðanak, ýslanýrdým
bir kol arardým sýmsýký sarýlacak
bir kanat isterdim altýna sýðýnacak

ben senin sevdiðin adam olamadým hiçbir zaman kadýn,
iyi bir þey söylemediðin
güzel bakmadýðýn,
elini dahi tutmadýðýn

hiçbir þeyindim kadýn
hiçbir kimsendim
kapanmayan yaramdýn tamamlanmayan yanýmdýn kadýn

her tarafýmda kahrýn var
tam tekmil yalnýzlýðým var kadýn
dökülüyor hazan yemiþ yaprak gibi gülüþlerim
azalýyor bir takvimin sayfalarý gibi caným

ben senin adamýn olamadým kadýn
baþka mevsimin yaðmuruydun
baþka baharýn çiçeðiydin
baþka elin tuttuðuydun

senden azat ediyorum kendimi kadýn
kalbimin derinliklerine hapsediyorum seni
ruhumun karanlýklarýna defnediyorum








Sosyal Medyada Paylaşın: