Aþk-ý derunundayým hiç bir þey görmez oldum,
Gözlerime mührünü vurduðun günden beri!
Nevbaharda açan gül sen açtýkça ben soldum,
Dallarýmda çiçeðe durduðun günden beri!
Ýnsaný gam öldürür duvarý yýkarmýþ nem.
Deli gönlüm çaresiz yandýkça yandý sinem.
Sermayem acýlarým gözyaþlarým hazinem,
Gönlümün dallarýný kýrdýðýn günden beri!
Yüreðimdeki sýzý namelerimdeki ses,
Bezm-i aþk’ta ruhumu mahpus eyleyen mahbes,
Yay oldun kirpiðime alamýyorum nefes,
Zindanlarda zifire kardýðýn günden beri!
Sevda pýnarlarýna yaþ düþmez mi gözünden,
Dertlerinin astarý pahalýymýþ yüzünden,
Esiyor bâd-ý hazân gam gülmüyor hüzünden,
Derdinle yüreðimi sardýðýn günden beri!
Kanadý kýrýk kuþum ne uçar ne öterim,
Sen yaktýkça yak beni küllerimde biterim,
Hicran ateþlerinde Keremden de beterim,
Sevda kurþunlarýyla vurduðun günden beri!
Bakýþlarýn cehennem gözlerin derin bir yar,
Tutsaydýn yüreðimden ateþe düþmezdim yar,
Vuslatýn beþiðinde korda yanmakta ne var,
Kýrýldý kalbim sana burduðun günden beri!
Ümit Zeki SOYUDURU