Dağ ve Taş
Sen o daðdan yuvarlanan taþmýsýn
Taþlar tutmuþ yüreklere aþmýsýn
Kimse bilmez bilen bilir baþmýsýn
Yaþam sýrdýr sýr saklayan sormaz ki
Ova benim oba benim dað oldu
Yayýk yaydým sabýr ile yað oldu
Birde baktým benim ovam bað oldu
Tembellere ne söylesen bilmez ki
Sana caný veren senden ne ister
Nimeti bol þükrü azlar ne besler
Bir bakarsýn sana ulaþmaz sesler
Ecel kapý çalar sanma görmez ki
Dað yüceydi çýktýn yücelerine
Ömrünün bakmadýn gecelerine
Takýldýn kazancýn hecelerine
Nefis doyum bilmez hesap sevmez ki
Artýk sende yuvarlanan taþ oldun
Yaptýn ettin az gelince boþ oldun
Kafesi boþ semasý yok kuþ oldun
Kim demiþ ki insan yaþar ölmez ki
Þemistaný sayma gitsin boþuna
Kendinden bil ne geldiyse baþýna
Sen taþ ol da bakma elin taþýna
Sen bilsen de seni kimse bilmez ki
10/01/2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.