’’Þehirler vardýr ýssýz’’ senli bakýþlarda yalnýz bir sevda gezintisi parklarýnda o sabahýn seherinde uyanýrdý aþk kimsesiz uykusuz yorgun gözler kimi vardýr sessizce aðlayan yalnýz sevdalýlar kimisinin ayaklarý dolaþýr bazen kuru yapraklar arasýnda kaybolurken evrene sarýlýr sýmsýcak duygularý yüreðinden vurur ya insaný her saatin sevimli gecesinde onlar mutludurlar...
sense aylak dolaþan çocuktan farksýz bir mecburiyet vardýr hayatýnda dar yollarýnda gezinirken þehirlerin mideye vurur aðrýlarýn bir nefes ardýndan açlýk kramplarý gezinir deniz dalgalarý gibi gelir zaman zaman sancýlar geceye esir kalmýþ suskun bakýþlar uzaðýnda yankýlanýr sevdalar o bir sestir unutulmayan sonra inerken þehrin yükseklerinden aþk gözler düþerdi usulca ayaklar altýna bu þehirde hepimiz çaresiz...
Behçet Bük Eskiþehir
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.