Günlerden 07.08.1998 Ýmzaladý uzatýlan dilekçeyi, Bir yaprak düþtü havaya, Sonra da yalnýzlýðýn sessizliði...
Anlaþmýþlar hüzünle, Ayrýldýlar; Birer saat arayla Savcýsý,hakimi ve kaymakamý, Yolculuklarý; Yozgat-Çekerek, Malatya, Avusturya-Viyana, Belki de Emre’nin dediði gibi “Aremikaya”,
El salladý hýzla geçen arabalara Lastik Pabuçlu çocuk, Görmediler O’nu, Geri bakmamanýn...
Karþý daðlar dökmekte gözyaþlarýný Fýrat’a… Fýrat; sessiz,donuk,vurdumduymaz, Aðaçlar gri, Ne sýcak,ne cýrcýr böceklerinin çýðýrtkanlýklarý Ne de gün batýmýnýn kýzýllýðý, Doðanyol’un hakimi hüzündü artýk... Sosyal Medyada Paylaşın:
Adile Soylu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.