LÜTFEN BENİ AFFET
Bu siirde kalsýn son vedamýz
Aðlayan gözler soðuk ayrýlýk
Havada ayaz buz buz
Aman sýký giyin üþütmeyesin
Hiç þikayetçi deðilim
Omzundan koca bir yük indi
Benden çok uzaklarda
Aþkýnla yansýn koca dünya
Benim gücün yok artýk hiç yanmaya
Üzgünüm yýllara taþýdýðým sevgiye
Biz diyebilmene izin veremem
Kendim ektim kendim biçerim
Sen derim ben derim ama biz demem
Yaðmur çamur demeden
Onca yükle o yollarý ben aþtým
Sevgi dedim merhamet diledim
Çaldým onca kapýlar,
Benim yüzüme örtüldü
Onursuzdu
Yüzsüzdü
Gurursuzdu
Keþke bir kerede
Çaresiz deseydin
Açýlmayan o kapýlarýn ardýndaki
Suskunluðu yiðitlik sanan adam
Sakýn benimde kalbim var deme.
Ýnanmam.
Bu kadar kolay deðildi
Çok sevip sevilmemek
Bir kerecik anlatamak
Hayaline dalarken
Hasretin her gece burnunda tüterken
Kaç kadehler dolup boþaldý
Bu gözler kaç kere aðladý
Ah o bitmez sandýn haller
Ne kadar periþan ne kadar zavallýydý
Artýk yüreðim sonbahar
Döküldü umut dolu yapraklar
Kal demiyorum git git
Yok sandýðýn gururum
Aðýr çok aðýr yaralý.
Sende unut hiç olmadým say
Artýk sevmem hiç kimseyi
Inanmam aþka
Hiç böyle olsun istemedim
Inan çok piþmaným
Ellerine uzanýp
Ayaklarýna kapanarak
Senden özür diliyorum
Seni bu kadar sevmemeliydim.
LÜTFEN BENI AFFET.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.