yalnýzlýðýn en kuytu köþesinde dinlenen ruhum mu? yoksa yýpranan bedenim mi? bilemedim... ey karanlýk mutsuzluða bürünmüþ ömrümü zifiri ayazýnda dinlendir, aydýnlýklarda tükendi ömrümün mutluluk izi... hayallerim; rüzgar da savrulan yaprak taneleri gibi umudum; masa altýna sýkýþtýrýlmýþ kaðýt parçasý gibi... sana masallaþmýþ cümleler býrakýyorum bazen acý bazen mutluluk duyacaðýn, sende hatýrlanmak için gözlerinin baktýðý her yere sana yazýlmýþ eserler býrakýyorum...#ÞAÝRbaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ŞAİRbaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.