Biz Siz Hepimiz
Kargir evlerin mahreminde unutacaðýz günahlarýmýzý
Katmerli bir buðu ve sis altýnda debelenirken kentler,
Biz birbirimizin zavallý ve aþaðýlýk utançlarýný
Unutmamak için durmadan yutkunuyorduk
Çünkü biz zýtlýklarýmýzý yoksulluk sanýyorduk
Beyazý ararken siyahla karþýlaþmak ve onunla savaþmak gibi ciddi yani
Varlýðýmýzý zýtlara borçluyduk ama bilmiyorduk
Ya da bilmek istemiyorduk
En yakýnlarýmýzýn belki tanýdýklarýmýzýn en azýndan
Acýlarýyla terbiye ediyorduk yollarýmýzý, biz insanlar
Ve biz baþkalarýnýn düþüþüne bakarak dizginliyorduk kibrimizi ancak
Rüzgar, sokak sokak dolaþýyordu süpürerek mermer eþikleri
Kalbine bir ok saplanýrcasýna titriyordu rüzgarda camlar
Derme çatma çitleri arþýnlýyordu polisler
Kargir evlerde bulduklarýnda aradýklarýný,
Yumrukluyorlardý kapýlarý, yumrukluyordu duvarlarý
Ýnsanlar uyuyor uyanýyordu
Ýþimize gelen gülmelere aðlamalara teslim olacaktýk
Yalanlara haybe aldatmalara,
Ýþimize gelen insanlara teslim oluyorduk
Biz siz hepimiz her þey oluyorduk iþimize geldiðinde
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.