Hani Ölümüneydik
Hani Ölümüneydik
Küçücük tatlý sözü sakýn ha küçümseme!
Kara yýlaný bile deliðinden çýkarýr.
Bebekler için neyse dolgun sütlü bir meme,
’Seviyorum’ demen de inan benim için bir.
Haydi söyle, zorlanma! O kadar da kolay ki!
’Seviyorum’ demeye kibirsiz dudak yeter.
Þemâline sözüm yok, bense çirkinim belki,
Gözüm var demeyesin, ona bir budak yeter.
Eðer ki nefes almak yaþama sebebiyse,
Ömrümüz kaç nefeslik, o da biter görürsün.
Senin o güzel ismin her satýrýmda oysa,
Ýste, þiirlerimle sonsuza kadar sürsün.
’Zeynep, zeynep!’ dememle daðlar taþlar inliyor,
Aðaçlar saf saf olmuþ aðlamamý dinliyor.
Hara çoktan alýþtým, cehennem yakmaz artýk,
Nikahta söz verdi ya, hani ölümüneydik?
Mehmet Srmercio
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.