Kalbinde patlayýp duran Yanardaðlarý susturup Büyük büyük yangýnlara Düþlerinden çýðlar düþürürken, Ve yine de Bir dal çýtýrtýsýndan Ürken yanýna gülümserken sen,
Ben nasýl sevmeyim seni...
Öyle çok ki gülüþün Serpsem dünyanýn yüzüne Duyulmaz olur tek bir çocuk aðlamasý. Ýlmik ilmik söküp hüznü, Gülüþler örerken yüzüne sen,
Ben nasýl sevmeyim seni...
Usta bir terzi gibi sesinin tazeliði Ufku umuda dikerken. Gönlümün baharýna serçeler gibi daðýlan Sesinin ak ýrmaðýný Kalbimin denizine dökerken sen,
Ben nasýl sevmeyim seni...
Iþýktan bir tarlayý sürer gibi gözlerin Bakýþlarýn aydýnlýða bereket. Kuþ kadar yüreðinde Bir ülke boydan boya Yanýp yanýp sönerken, Ve gülüþlerinin toplamý Ülkem kadar güzelken, Lâl dilime diri diri cümleleri Yeniden kurdururken sen,
Ben nasýl sevmeyim seni...
Barýþ Çelimli Sosyal Medyada Paylaşın:
Barış Çelimli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.