Gökyüzü kadar mavi üþüyen düþlerimiz,
Özgür sonsuzluklarýn okþadým saçlarýný!
Yaðan karlara inat yokuþ gidiþlerimiz,
Týrmanmak ne de zormuþ sevgi yamaçlarýný!
Kalem derdimi yazdý, kelam ahýma yandý,
Lâl’di gönlüne gönlüm, sevdalara boyandý.
Hasretinin ateþi yüreðime dayandý,
Yakýyor kelimeler dilimin uçlarýný!
Öksüz kalan sevdama az mý gözyaþý döktüm.
Ter oldum gül tenine nur-i çeþminden aktým.
Masum anýlarýma her zaman boyun büktüm.
Ýtiraf etmedim mi gönlümün suçlarýný!
Çok geç vardýk farkýna kývrýmlý yokuþlarýn,
Yazlarýn üþütüyor dondurmuyor kýþlarýn,
Ömür aldý ömrümden vefasýz bakýþlarýn,
Gözlerine ödedim sevgimin baçlarýný!
Sýrrýný çözemedim sensiz bilmecelerin,
Çizgi çektim üstüne lüzumsuz hecelerin,
Sevgimi örtüyorum üstüne gecelerin,
Bu gün yine takmamýþ yýldýzlý taçlarýný!
Ümit Zeki SOYUDURU
Baç: Haraç