VEFASIZMIŞ MEĞER GÖNÜL VERDİĞİM

Vefasýzmýþ meðer gönül verdiðim
Derdiyle boþ yere yandýðým kaldý.
Verdi, geçti gitti bir sulu dilim
Beni sevdiðini sandýðým kaldý.

Ýlk görüþte dedim güzelin hasý
Tebessümü sildi gönülde pasý
Edasý, iþvesi aklýmda hepsi
Sahte gülüþüne kandýðým kaldý

Beni alýp gül baðýna girdiydi
Gül gül olmuþ yanak gülü verdiydi
Bülbülünüm dedim gülüverdiydi
Dalýna azýcýk konduðum kaldý.

Þimdi nerelerde fettan gözlerle
Dupduru kalpleri sokar mý derde
Dilimden düþmedi her an, her yerde
Her saniye onu andýðým kaldý.

Türkücü, üþüdüm gönül daðýnda
Gül kalmadý soldu vefa baðýnda
Vefasýzlýk yýktý sevgi çaðýnda
Ören ayazýnda donduðum kaldý.
Sosyal Medyada Paylaşın: