YÜREKLER ACISI

Hayallerim yandý bir bir
Kül oldu gözlerimin önümde
Dönüp gittim aðlayarak
Kimi reddederek kimi suçlayarak
Ne yazýk ki duymadýlar sesimi
Küstürdüler hayata umudum tükendi
Gençliði mi çaldýlar benden
Öksüz kalmýþ memleketlerde periþan
Özlem duyduðum anadan babadan uzak
Yaþamýþtým yaþamaksa.

Bir türlü barýþmayan dostluklarý
Heyacaný yitirdiðim duygularý
Yok saydýðým sevdiklerimi unuttum
Uyuyamýyorum bazen gecelerce
Uyutmuyor bu baþýmýn aðrýsý
Yediðim içtiðim zehir gibi geliyor
Aslýnda hastayým kimse görmüyor

Bir yaným tutsak diðer yaným
Kuþlar kadar özgür sanýrdým
Oysa önümde uçurumlar var
Cesaretim kalmadý eskisi gibi
Þimdi yerlerde ayaklar altýnda gururum
Çiðnenmiþ bir inat uðrama
Giydirip süslenmiþ atmýþlar
Bir kenar dilberi gibi barlara
Laf söz olmuþ kimin umurunda
Bu ayrýlýk yürekler acýsý
Bu adam yardýma muhtaç
Bu adam bir insan.

Sosyal Medyada Paylaşın: