Ah bir veda daha gördü bu gönül.. Üstelik tamda acýya baðýþýklýk kazandým derken. Ama bu sefer dahada acýdý içim Sýzým sýzým sýzlattý bu acý yuregimi Ýnsanýn içide acýyormuþ Tamda hissizlestiðini zannederken Ah yangýnlardayým Soðutmuyor yureðimi yokluðun... Sesin pervaneler misali yüreðimin tenha odacýklarýný tavaf eder oldu bu günlerde. Özledim mi ne seni? Yoksa sendemi özledin beni ondan mý? bu mum yanýðý kokusu.. Öyleki tâ uzaklardan aþkýn alevini hatýrlatma görevlerini mi verdin sen ona. Git ona git özlediðimi söyle Söndürsede rüzgarlar aþkýmýzý Bir kibrit yeter yeniden alev almamýz için mi dedin sen yoksa? Ah buram buram mum kokulum. Yine yaktýn geçtin yüreðimin mahsen odalarýný . Yine burnunun direklerinde mum kokusu Yaktý geçti yanan ben yakan sen...!
NEVÝN AKTEKÝN GÜLFIRAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nevin Aktekin Gülfırat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.