Kanatlandý bulutlar yaðmurlar baþka aðlar,
Bam telime dokunma hüzünler kara baðlar,
Aþkýn penceresinde ahlarým yürek daðlar,
Susturma yüreðini ey sevdamýn kadýný,
Ne zaman duyacaksýn gönlümün feryadýný!
Püsen düþtü dallara gönlüme hazan vurdu,
Gözlerinin rüzgârý ortalýðý kavurdu,
Gülfem’inde gül açtý güller kýyama durdu,
Susturma yüreðini ey sevdamýn kadýný,
Ne zaman duyacaksýn gönlümün feryadýný!
Yaðmur ol topraðýma hayat bulsun dallarým,
Hasretin kucaðýnda tükenmesin yollarým,
Bir ömür beklemesin vuslatýný kollarým,
Susturma yüreðini ey sevdamýn kadýný,
Ne zaman duyacaksýn gönlümün feryadýný!
Sürükleme serimi hayallerin arkýnda,
Zamanda biter zaman olamazsýn farkýnda,
Döndürüp duruyorsun boþ feleðin çarkýnda,
Susturma yüreðini ey sevdamýn kadýný,
Ne zaman duyacaksýn gönlümün feryadýný!
Sevgin kutsal sevgimden, düþer önünde baþým,
Sensizliðe gücüm yok yüreðimle savaþým.
Musallaya gelecek bugün yarýn naaþým,
Susturma yüreðini ey sevdamýn kadýný!
Ne zaman duyacaksýn gönlümün feryadýný!
Ümit Zeki SOYUDURU
Mebruke: Kutlanacak kimse, tebriðe layýk kadýn.
Püsen : Pus, sis, ince ince yaðan yaðmur.