Bir ana... Kumsalda tek baþýna, Gurbet eldeki evladýný düþünür... Evladý uzakta... Kim bilir hangi daðda... Ana... Hiçbir þey bulamaz da Evladýnýn son resmiyle avunur...
Bir genç kýz... Öptüðü ilk ve son kez kumsalda Kor dudaklý sevgilisini düþünür... Sevgilisi þimdi uzakta... Kim bilir hangi daðda... Genç kýzýn yüreði darda... “Ona kavuþamayacak mýyým acaba?” Diye diye dövünür...
Hani gün... Gün akþama döner... Bir bulut güneþi gölgeler... Güneþ ufka iner de, Ufuk kýrmýzýlar giyer...
Karanlýk... Karanlýk perde gibi çekilir de... Gökyüzüne griler eker...
Ýþte o anda...
Bir delikanlý uzakta... Kim bilir hangi daðda... Vatan topraðý uðruna... Al kanlar giyer... Yüzünde þehitliðin gururu, Yüreðinde ayrýlýðýn burukluðu, Yiter de gider...
Sosyal Medyada Paylaşın:
SERAY ANIL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.