Uzun bir süredir Kýþý yaþýyordur kalbin, Ayaz ve soðuk. Hatta tüm herkese ve her þeye karþý buz tutmuþ gibi. Kendi sýcak yuvasýna çekilmiþ, baþýný dýþarýya çýkarmaktan, kýrýlmaktan korkan kuþ misali. Fakat beklemediðin bir anda, Bulutlarýn arkasýndan görünür güneþ. Baþta önemsemezsin. Güneþin ardýndan yine kar yaðacaðýný düþünürsün. Ya da ayazýn çýkacaðýný. Hemde meþhur Maraþ ayazý... Fakat bu sefer öyle olmaz. Güneþ, yüreðindeki buzlarý çatýrdatmaya baþlamýþtýr. Ve kýþýn sonu, bahar mý olacaktýr. Gönlünün topraklarýna sevgi tohumlarý mý ekilecektir yoksa! Kim bilir... Belki de kýþ, daha uzun sürecektir. Belki de yanýltýyordur güneþ. Kim bilir, Belki de...
Sosyal Medyada Paylaşın:
BeyzaNur Aydoğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.