DEVA BELLEDİM

Karýþ karýþ kazdým, toprak eledim
Un ufakmýþ zerre, toza belendim
Gönlüme sarýnca, gördüm dikenmiþ
Ne yazýk bilmedim, sefa belledim

Uzunca geceler, dertli günümde
Garip gönül mahsun, yalan alemde
Þaha kalkar dertler, azar gecemde
Her ilacý içtim, þifa belledim

Mikroplu bez ile, yara sarýlmaz
Toprakla uyuþmaz, beton karýlmaz
Yalanla dolanla, menzil alýnmaz
Bizim sahtekarý, hoca belledim

Zehirli hançerle, deþti yaramý
Gavum gardaþ ile, bozdu aramý
Sonunu sen düþün, savdým sýramý
Zalimin zulmünü, deva belledim

Nice dertler geldi, geçti baþýmdan
Her gelen her giden, yedi aþýmdan
Çaðladý sel oldu, gözüm yaþýndan
Gök aðlasa dere, dolmaz belledim

Çare olur dedik, seçtik züðürdü
Umutla getirdik, verdik mühürü
Kim gelse önüne, ona böðürdü
Ev danasý öküz, olur belledim

Satar malý mülkü, alýr akçeyi
Topraðý süremez, ekmez bahçeyi
Üretmez tüketir, deler keseyi
Sürdüðü saltanat, biter belledim

Yanlýþ adreslerde, aradým sordum
Saða baktým, sola baktým yoruldum
Vardým, sýrat imiþ, seyire durdum
Yalvarmak yakarmak, çare belledim

Þifa bulur derde, dedik inandýk
Yavan aþa zehir oldu, vah yandýk
Dini bütün dedik, müslüman sandýk
Haram lokma, helal olmuþ belledim

Kul Seyyah çaðladý, aktý ummana
Aldýrmam gözümde, acý dumana
Danalar ahýrda, doydu samana
Doymuyor bu dana, doyar belledim..

Tahsin Þahin (Kul Seyyah)
Sosyal Medyada Paylaşın: