Hasretlik iz býraktý; nokta, nokta sinede, Deldi, delecek derler; delmeyeli çok oldu. Tabipler teþhis koydu, ümitliyim yine de, Öldü, ölecek derler; ölmeyeli çok oldu.
Huzur býrakýp gitti, ardýndan da ben gittim, Bütün sevdiklerime erkenden veda ettim, Tutunmaya çalýþtým, her þeyimi kaybettim, Güldü, gülecek derler; gülmeyeli çok oldu.
Yazsam kitap olurdu çýkmayan dilekleri, Daima ben taþýdým sahipsiz þelekleri, Utanýr söyleyemem verdiðim emekleri, Bildi, bilecek derler; bilmeyeli çok oldu.
Yaz ayýnda yaþattýn, bana karakýþlarý, Daim sineye çektim senden gelen taþlarý, El âlemden gizledim gözden akan yaþlarý, Sildi, silecek derler; silmeyeli çok oldu.
Canýmý sürüyorum, bazen itekliyorum, Gelmediðin günlere bu günü ekliyorum, Ümitsiz yaþanmýyor, hasretle bekliyorum, Geldi, gelecek derler; gelmeyeli çok oldu.
Sabri Koca
*þelek: sýrtta taþýnan yük
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.