Kime Güvendiysem Gömdüler Beni

Sustukça suçlandým kime ne deyim
Kime güvendiysem gömdüler beni
Derdimi dertlenip kime söyleyim
Kime güvendiysem gömdüler beni

Hayat yaþanmýyor kitaba göre
Ýkrardayým iþte bu deðil töre
Gözüme bakarak göz göre göre
Kime güvendiysem gömdüler beni

Kancýklýk taht kurmuþ diller içinde
Ne hançerler geldi yeller içinde
Görmedim iyiyi eller içinde
Kime güvendiysem gömdüler beni

Zayýf zamanýma fýrsat güttüler
Sorgusuz sualsiz infaz ettiler
Kapýlarý örttü bir bir gittiler
Kime güvendiysem gömdüler beni

Taklacý insanlar nankör kediler
Lafa geldiðinde hepsi birer er
Duygusal yanýmdan çarptý yediler
Kime güvendiysem gömdüler beni

Yolcum bir olur mu, eðri düz ile
Sanma gül yaþýyor bir gündüz ile
Kimi sözü ile kimi göz ile
Kime güvendiysem gömdüler beni

Bilal’ým of çekti maziye daldý
Canýmsýn dediðim canýmdan çaldý
Ýnsanlýðým bende benimle kaldý
Kime güvendiysem gömdüler beni…Bilal KARAMAN

Sosyal Medyada Paylaşın: