Sevdiklerine hasret bir yaþam çizilmiþse, Ruhunun haritasýna. Bir yumru oturuyor da, Düðümleniyor kelimeler. An geliyor, Özlemlerinin çýðlýðý, Dolanýyor zihninde. An geliyor, Çocuksu bir mutluluktur, Salýnýyor pencerende. Hiçbiri engel olamýyor yalnýzlýðýna.. Görebildiðin tüm bulutlar, Tozlu. Tüm güneþler, Acýmasýz.. … Kabulleniyorsun. Özün sözün “o” oluyor.. Ýçinde kopan fýrtýnalarý saymazsak; Elem keder iþlemiyor, Tutmak istediðin yüreklere.. Hasretlerine sahip olmak için yaþýyor, Sahip olamadýðýnda, çýldýrýyorsun.. Umutsuzca, Sýnýrlarýna bakýyorsun.. “Deðiþtirebilir miyim? ” diye.. Nafile.. O hasret dolu yaþam, Çizilmiþse bir kere.. Nafile, Sevdiceðim her þey nafile..
Sosyal Medyada Paylaşın:
serence Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.