KÖR GECE

Nemrut’tan da zalim bir þaha düþtüm,
Bitti ecirlerim, günaha düþtüm,
Sevinçler baybayda, ben aha düþtüm!

Bir kafes ördüler günahlardan yar,
Gelip sen kurtarsan, bu ahlardan yar!

Ben yanmýþým, sevda benim neyime!
Düþsem yola, eyer vursam tayýma,
Býktým artýk, götürseler köyüme;

Deli çayýn kumlarýyla oynasam,
Kalmasa ne bir dert, ne de bir tasam.

Olmaz mý yar, uzakta mý köyümüz?
Yollar bozuk, nal mý keser tayýmýz?
Azaldýk da bire düþtü sayýmýz;

Bir baþýna yola düþmek iþ deðil,
Büker boynun, bu bende ki baþ deðil.

Küçüldükçe dünya, büyür yüreðim,
Teknemiz bozuldu, çekmez küreðim,
Yer göster de, kara yere gireyim;

Bozuldu yar, yeryüzünün düzeni,
Kurudu dallarým, döktü hazaný.

Düzen tutmaz gayri, çark bozulmuþsa,
Neyle sulanýr gül, ark bozulmuþsa,
Aramýzda ince fark bozulmuþsa;

Bir arada durmak artýk güç olur,
Zorla toplar biri amma, geç olur.

Birileri daðda, derede biri,
Bir kýsmýmýz toyda, yarada biri,
Hoca musallada alýr tekbiri;

Tek olana tekbir kar eyler mi yar,
Bizi bizden baþka, yar eyler mi yar?

Artýk köylerinde, kalmamýþ kuzu,
Kum gibi daðýldýk, kim toplar bizi,
Kim anlar sevdiðim melalimizi?

Kuzu ol da, ardým sýra mele yar,
Dönsün yurdum, goncasýnda güle yar...

Kaç zamandýr, güle hasret yandým ben!
Kara kýþ ta, yar aðzýnda dondum ben!
Aldanmýþým, geleceksin sandým ben;

Eðer gelmez isen hal nice olur?
Bütün geleceðim, kör gece olur...


Hayrettin YAZICI

Sosyal Medyada Paylaşın: