Dolma Akıl

Dolmakalem deðil ki,mürekkep doldurasýn,
Ýçi dolu altý delik akýtýyor tasýn.
Yürek tüketsen nafile,almýyorsa baþýn,
Nedesen nafile ipinle kuyuya inme safýn.

Çamur at izi kalsýn kime ulen bu yasýn,
Yaþ ermiþ kemale,tutmuyorsa kasýn.
Aklar düþmüþ ne çare o talihsiz baþýn,
Bir köþeye çekilde biraz orda kaþýn.

Ok gibi sözler hançer gibi saplanýr,
Akýl denen yere itinayla baðlanýr.
Her rüzgar estiðinde sallandýkça sallanýr,
Yürek buna dayanmaz,için için darlanýr.

Dilden çýkan sözler,hepsi çamura döndü,
Yalan yazý tura,hep baþka yöndü.
Güvendiðin lambalar,teker teker söndü,
Dilimdeki dualar,bedduaya döndü.

Terazinin dengesi yalan dünyada bozuldu,
Yüzdeki maskeler,yýkýldýkça soyuldu.
Bardak doldu taþtý,hepsi bir oyundu,
Eline ne geçti,gözyaþýndan baþka?
Eline ne geçti,koca hiçlikten baþka?
Sosyal Medyada Paylaşın: