Dünyanýn en güzel yeri yaþadýðýn þehir... Ve oturduðun ev Ve çay içtiðin bardak Ve yemek yediðin tabak.... Yüzünü kuruladýðýn havlu... Sonra baktýðýn ayna.... Saçýný taradýðýn tarak... Giydiðin gömlek... Tenindeki parfüm... Ve yolda seni gören insanlar... Gazete aldýðýn büfe Belkide simit attýðýn kuþlar... Hiç tanýmadýðýn biri belkide yanýndan geçtiðin... Baktýðýn gökyüzü Ýçine çektiðin hava... Bindiðin bir belediye otobüsünün koltuðu Ya da elinle sildiðin bir cam... Gülümsediðin bir bebek belkide Kafasýný okþadýðýn... Ve öpücük gönderdiðin..., El salladýðýn bir arkadaþýn.. Yürüdüðün bir kaldýrým belkide... Vitrinlerine baktýðýn bir maðaza... Sahilde oturduðun basit bir bank... Ve oradaki küçük balýkçý teknesi baktýðýn... Farkýnda olmasanda bunlarýn... Ýnan dünyanýn en güzel yeri senin yaþadýðýn þehir... Sosyal Medyada Paylaşın:
Ebru Lâl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.