ONSUZ

ONSUZ

Kederlerim sonsuz, gözlerim yaþlý,
Sensiz gecelerim, haram oluyor…
Yýllarým yaralý, günler telaþlý,
Bütün hatýralar, bir bir soluyor…

Sensiz hiç kimseyi, görmüyor gözüm,
Aþkýn ateþiyle, yanýyor özüm,
Gittiðinden beri, gülmüyor yüzüm,
Acý keder hepsi, beni buluyor…

Zehir olup bile, kalbime aksan,
Uzaktan el gibi, gözüme baksan,
Bütün elemleri, üstüme yýksan,
Yine kalbim aþkýn, ile doluyor…

Her zaman her yerde, seni anarým
Sensizliklerde hep,sana yanarým,
En son nefesimde ,dertler kanarým
Baharlý günlerim , hüzün alýyor…

Yalnýzlýðýmda hep,neþe olansýn,
Gönül bahçesinde , yüze gülensin ,
Kalbimde çiçekler,gibi solansýn
Sýcacýk Kucaðým , açýk kalýyor….

Dudaklar durmadan, ismini anar
Adýný duydukça,içlerim kanar,
Hayalin kalbimde, hançerler iner,
Mahþerde sesler,bana çalýyor….

Kalbe baðdaþ kurdur,þeker adýný
Vermez yokluðunda, yaþam tadýný
Hiç aðlatma güldür,dertli bedeni
Yüreðim zemheri,kýþ’a dalýyor...

Tat vermiyor yalnýz,yediðim aþým,
Arþlara varmýyor,sevdalý baþým,
Durmadan çatýlýr,karalý kaþým,
Ecele kurþun sýkan,eller biliyor…

(DEMYANLÝ)ÝBRAHÝM ÖZDEMÝR

Sosyal Medyada Paylaşın: