SEVİYORUM

Þimdi beni dinle yar demedi deme sakýn;
Gözümdeki yaþlarýn tuzunu seviyorum…
Ne yanakta yaþ kalýr ne kirpiðimde derman;
Siliyorken mendilin nazýný seviyorum…

Kabre sýðmaz hüzünler hep beni buluyorken;
Çakýr keyif kemanlar hicazý soluyorken;
Keyfe-keder bir akþam kadehim doluyorken;
Deli dumrul rakýnýn buzunu seviyorum…

Hani tavan arasý bir sandýkta saklanan;
Vefasýz senelere “durun” deyip diklenen;
Ellerimin içinde baksýn diye beklenen;
O son gülen resmimin tozunu seviyorum…

Ýzin verdim talihim, sabrým ile vuruþsun;
Boþver gönül tasasý, hicranýmla yarýþsýn;
Vakit deðil o vakit varsýn olsun kýrýþsýn;
Yüzümdeki emanet izini seviyorum…

Þu gönül hanesinde bir derdi var herkesin;
Ya umutlar tükenir ya da ölür hevesin;
Bazen Neþet ERTAÞ’ ýn, bazen Müslüm GÜRSES’in;
Bazen Ferdi TAYFUR’un sözünü seviyorum…

Üç vakte kadar deyip yýllara darýlýrken;
Düþlerim “bak gördün mü” sözüyle vurulurken;
Hayal satan cezveler fincana sarýlýrken;
Ocaktaki ateþin közünü seviyorum…

Bir þarkýnýn sözünde aklýna gelirmiþ ya;
Gidenler asla geri dönemez, bilirmiþ ya;
Aðlarken için için rivayet, ölürmüþ ya;
Ýçimdeki serçenin gözünü seviyorum…

Ali ALTINLI – 24.12.2019
Saat: 23:56

Sosyal Medyada Paylaşın: