günümü öldürdüm kararttým tüm ýþýklarý yandý ellerim ama durmadým söndürdüm tüm yangýnlarýný yapýþtý tenime kaldý yanýk izin sormadým sahiplendim ben de býraktýðýn acýnýn tüm tortusunu
gözlerimi mühürledim santim santim ezberlettim her bir yaradýlýþýný önce düþünmedim daha ihtiyaç yoktu ýþýða piþman mý? asla olmadým sadece hayalini izliyordum nasýlsa karanlýðýmýn tam ortasýnda
sen bana geldin o sadece bir andý asýrlarca bekledim iki kirpiðinin aralýðýnda korkmadým düþtüm sonsuz bir lanet denizine ama önemi yoktu sonsuza kadar sevebilecektim ya seni sonunda
ben sana geldim yoktun bilemedim hangi kapýdaydý ismin seni ilk gördüðüm o semtte hepsini çaldým üþenmedim seni gorebilecektim ya ucunda
þimdi nasil bir kördüðüm içine düþtüðümü anlamasan bile olur her þey bir bakýþ temasýnda ýþte öyle kýsacýk bir anda takýldým sonsuz bir aþka
ben sana baktým sen görmedin ama sen bana baktýn ben sýkýþýp kaldým o sonsuzlukta kirpiklerinin tam ucunda
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.