Son Gün
Nehir kýyýsýnda sessizliðe akan bir ömür,
Közlüðünü yitiren kömürü andýran bir ölüm.
Bir tek insan yüzüne döndüm,
Göremezsem yalnýz ölürüm.
Sesim ormanlarýn gümbürtüsünde tükeniyor,
Etrafýmda aðaçtan duvarlar yanýyor.
Duvarlarýn ötesinde bir ýþýk
göremezsem yalnýz, ölürüm.
Et kemikten kaçýp gidiyor artýk,
Ruhumun tutunacak dalý kalmamýþ ;
Bir cefa daha topraða gömülüyor,
Göremezsem yalnýz ölürüm.
Uðurlayýn beni, daðlarým taþlarým ;
Son buluyor sabahtan uyanýþlarým.
Her birinizi görmek istiyorum,
Göremezsem yalnýz ölürüm.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mertaliyıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.