DOĞRUDUR
Kara sevdam beyaz kefen sarýlý;
Gönül sýzým efkârlanma doðru dur…
Dertlerimiz derman bulmuþ yanlýþ da;
Düþe kalka yürüdüðüm doðrudur…
Can çilemi ilmek ilmek örsem de;
Nice savaþ nice talan görsem de;
Kime ne ki saðýr, dilsiz, körsem de;
Düþe kalka yürüdüðüm doðrudur…
Nefes alýp veriyorsam, sayende;
Damla damla eriyorsam, sayende;
Yarama tuz sarýyorsam, sayende;
Düþe kalka yürüdüðüm doðrudur…
Kahrýma hep kahýr katsalar bile;
Gün gelip baþýndan atsalar bile;
Koynumda yýlanca yatsalar bile;
Düþe kalka yürüdüðüm doðrudur…
Laleden, goncadan, gülden vazgeçip;
Arýdan, petekten, baldan vazgeçip;
Omuzdan kýrýlmýþ koldan vazgeçip;
Düþe kalka yürüdüðüm doðrudur…
Sana gelen bana gelsin diyerek;
Gözyaþýmý elin silsin diyerek;
Kul bilmezse Rabbim bilsin diyerek;
Düþe kalka yürüdüðüm doðrudur…
Hediyemdir þu gönlüme eziyet;
Ne arzuhal bildim ne de þikâyet;
Yýkýlmadan, diz çökmeden nihayet;
Düþe kalka yürüdüðüm doðrudur…
Sabýrda tükendi sabýrlarýmda;
Nedenli, nedensiz sen efkârýmda;
Gezinip dururken þah damarýmda;
Düþe kalka yürüdüðüm doðrudur…
Ali ALTINLI – 18.12.2019
Saat: 20:22
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.