Sabahýn körünü izledim bir vakit Neyin alametiyse ona evrilen Kelimeler dizdim... Noktasýz virgülsüz intihar cambazlarý
Gözümden sýyrýlan karanlýðý mý derdest etti gece Sanýlanýn aksine vebali boynuma Sönmeyi unutan yýldýzlarýn Yarýsýný geçince korkuyorum hep Olaðanlýðýmýn hýrsýzý sayýyorum Basamýyorum iki topuðum üstüne Sarmayý bildiðim yaralar var gibi Kansýz savaþ ve barýþ Ýstikameti sabit ganimet arsýzlarý Ýki ekmek bir kaç kilometre yol getiriyor heybeli hengamesi ömrümüzün Aðzýnda bir gülün dikenleri Sorsan gelirken düþmüþtür ayak ucuna yapraklarý Damlaya damlaya gül olmuþtur... Hoþça kalmayla safalar getirmenin arasýnda boðulduk be
Bana da aþkolsun Ben uyuyorum Sen gülü Yordun...
Sosyal Medyada Paylaşın:
amelie poulain Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.