Her gidiþin dönüþü var diye aldandým da,
Yollarýna yýllarca bakýp durdum boþ yere!
Az gözyaþý dökmedim giderken peþin sýra,
Yüreðimin bendini yýkýp durdum boþ yere!
Gittiðin cehenneme tereddütsüz geldim de,
Varlýðýna sevinip yokluðunda öldüm de,
Ben seni caným gibi candan aziz bildim de,
Gözlerimden yaþ olup akýp durdun boþ yere!
Yanar hafife alan sevdaya yürek gerek.
Emeline ulaþtýn hislerime binerek,
Suz oldun küllerimi kavurdun sevinerek.
Bense aþkýn odunu yakýp durdum boþ yere!
Gözlerimi aldatýp her derdine aðlattýn,
Muhabbet sokaðýnda prangalar baðlattýn,
Sevdalý bulutlarda boz bulanýk çaðlattýn,
Buhar olup göklere çýkýp durdum boþ yere!
Aþkýn bülbülü oldum seherlerde dem tuttum.
Hicranýn duldasýnda hasret ilacý yuttum.
Gönlümü hayalinle bile bile avuttum.
Yüreðime kelepçe takýp durdum boþ yere!
Dedim ki þu gönlümü gönlüne misafir et.
Dönüp bakmadýn bile sendeki nasýl siret!
Gözlerin benliðimde býrakmadý basiret,
Aklýma bin bir þüphe sokup durdum boþ yere!
Ümit Zeki SOYUDURU