KAPLICA

Hala çözemedim bu nasýl andý
Gözlerim göklerde asýlý kaldý

Bakýþlarým bir bahar
Yollar çamur, olsa da kar
Yalnýzlýktan yaralanmýþ kardelen
Serçeler aç ve tedirgin
Zaman inadýna dingin
Tanýrdým çok uzaktan, sendin gelen

Sen uzakta ve yalnýzken
Durmadan çoðalýrdým ben
Omuzlarým sýðmazdý boþluða
Ayaklarým daðdan daða
Yeni bir çaða açar gibi
Gözlerimi açardým sana

Ruhun deliþmendi
Hayalin savruk
Bir erkeði dövebileceðini söylemiþtin
Ben korkmazdým senden
Döveceðin erkek deðildim ben
Yalnýz bana olan sevginden korktun
Çünkü beni gerçekten seviyordun

Ben zil siyah saçlarýný sevmiþtim
Çimen yeþili gözlerine düþtüm sonra
Ak güvercin gibi yürürken sokaklarda
Kumrular gibi seslenirdim duymazdýn
Severdin de bir türlü anlamazdýn

Yine bir gün kar düþtü daðlarýma
Sen uzak iklimlere yol aldýn
Ben dona kaldým
Eksi kýrk derecede üþümemiþti gözlerim
Kaplýca sularý gibi buðuluydu
Homurtular gelirdi derinimden
Gönlüm bir göze gibi
Gözlerimde kaynýyordu


Sen gittin
Ýçim yanýyordu


Hayrettin YAZICI



Sosyal Medyada Paylaşın: