"Sensizliðini sevdim bu þehrin...sessizliðini sevdim... sen terk ettikten sonra...daha çok sevdim bu þehri."
.........................
boþ parklarýný daha çok seviyorum senden sonra bu þehrin çimenler rengini bükmüþ giderek silinmiþ yeþillerinden aðaçlarýn güçü tükenmiþ tutamamýþ yapraklarýný düþerken yürüyorum... ayaklarýmýn altýnda çýðlýklarýyla can veriyor bedenleri ben...hiç acýmýyorum.
ýssýz sokaklari daha çok seviyorum senden sonra bu þehrin "Ýn", "Cin" ve "Ben" top oynuyoruz canlarýný kýrýyoruz camlarýn paramparça ediyor gecenin sessizliðini çýðlýklarý ama...artýk aðlamýyorum
terminallerini daha cok seviyorum senden sonra bu þehrin sevdiðini yolcu edenlerin gözyaþlarýyla eðleniyorum çay kaþýðýnýn çay bardaðýný dövmesini dinliyorum en katran karasý demi ile övünürken çay su girince içine delikanlýlýðýnýn titremesiyle keyifleniyorum kimsesizliðine sarýlmýþ bankta uyumaya çalýþan birini görüyorum ama...üzerini örtmüyorum
dedim ya sevgili sen terk ettikten sonra daha çok sevdim bu þehri ben benim gibi içten içe ölürken yalnýz kalmadýðým için seviyorum giderek bana benzemesini izleyip sensizliðin acýsýyla sessizleþiyorum
(Bu arada hani beraber oturduðumuz o bank var ya, artýk kimseyle paylaþmýyorum çünkü koparýp attým kökünden.)
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.