Bugün Pazar'dı

Bugün Pazar’dý

Biliyormusun?
Biz seninle ölümsüz bir dostluk kurabilirdik.Ve yýllar sonra sana,’ Sen benim eski deðil,eskimeyen dostumsun’ diyebilirdim...Bilmiyorum hala öyle bir þansýmýz varmý...?
Ben hep sevdalýydým zaten,her daim aþklarý içimde yaþadým.Birilerine gidipte ’ben seni seviyorum’ demedim.Aslýnda sevmediðimden deðil, ben bu sözü en çok sevdiðime bile söylemedim...
Sanki bu sözü söylersem,sevdiðimi kaybederim diye düþündüm hep...
Varsa bile ona aþkým,ben ona söylemedim.Onu kaybetmektense aþklarýmý feda etmeyi her zaman tercih ettim...
Aslýnda öyle çok konu vardýki seninle konuþup paylaþýlacak,bilmiyorum neden kýsa yollara girdik...
Ben hep uzatalým bu yolu istedim,bu uzun yolun sonunda olacaksa eðer aþk’ta olsun,meþk’te olsun.
O zaman bu günah iþlenmeye deðer olsun...

Sen bana öyle acayip duygular yaþatýyorsunki.Yazýlmýþ kitaplarýn içinde benzer bir tarif bulamadým...
Ben bilemedim,sen çözebilirsen anlat bana. Nedir bu? ; Senin koynunda sana dokunmadan,sana sarýlýp yatmak istiyorum.Ve ben, bunu söylerken de utanýyorum. Yoksa ben kendimi mi kandýrýyorum, yada sizimi...
Ben kimim neyim yaa... Belki herþeyi önceden planlamýþ uslanmaz bir çapkýnmýyým,yoksa duygularýnýn saflýðýndan kurtulmaya çalýþan acemi bir aþýkmýyým...Ya da gerçekten ben benmiyim...Sözümdeki özüm mü ?
Özümden gelenler benim sözüm mü ? Ben seni çözmeye çalýþýrken,bu defa gel gör ki kendime dolandým...

Bir yazýya baþlýyorum ama,nereye gittiðini gideceðini ben de hiç bilmiyorum. Hani özgürlükcüyüm ya.
Salýyorum herþeyi kendi haline,varsýn gitsin gidebildiði yere.
Bazen hiç umurumda deðil,anlaþýlmýþým yada anlaþýlmamýþým...
Ben aynaya baktýðým zaman,hep ayný beni görüyorsam.Ne yazarsam yazayým hepsi ayný kapýya çýkar.Hani sen de dedinya bazý þeyler için “sadece dilimde benim.”. Gerçi benim içimde olmayan dilimede gitmezya.Bazen ben de yalan konuþmak istemiþimdir,ama maalesef hiç baþarýlý olamamýþýmdýr...
Daha söze baþlamadan tükenmiþtir kelimeler,oysa yalanýn binbir hali varken bir tanesi akla gelmezmi...?
Ne olacak iþte yeteneksizlikten,belkide yüreksizliktendir kimbilir.
Halbuki ben kendimi yürekli bilirim...
Belki de buna ayrý bir yürek lazým, oda ben de yok herhalde...

Ben bunlarý size niye anlatýyorumki. Baþka konumu yok...?
Yada belki de konu hep baþka olsun diyemi anlatýyorum...?
Hani þu malum konudan biraz uzak duralým diyemi...?
Niye bu sayfalarda hep o konulardan bahsediliyor...?
Herkes ayný derde mi düþtü,herkezin ilacý burada mý...?
Burada derdine çare bulan varmý...?
Yoksa benimde mi öyle bir derdim var.Hiç öyle görünüyormuyum...?
Ama ne kadar soru sordum... Sanki senin derdinmi bunlar.
Niye sana soruyorum ki. Bize ne milletten.Kim ne ararsa arasýn,bulursa ne ala.

Öyle saçma sapan bir yazýya baþlamýþýmki ne zaman nerede sona erdireceðimide bilemiyorum.
Ya kusura bakma,bugün pazar’dý iþ de yok,bir uðraþta bulamadým kendime,Kime yazacaðýmý da bilemedim,
Bari þu senin güzel sayfalarýný kirleteyim dedim..iyi yapmýþým deðilmi.
Aklýmýzýn erdiðince bir þeyler yazdýk iþte,Artýk geyik mi oldu yoksa ne oldu onada sen karar ver.

Sefer Keskin

Sosyal Medyada Paylaşın: